In het gebouw van de Koninklijke Bibliotheek zijn naast de Bibliotheek ook het Letterkundig Museum (LM), het Rijksbureau Kunsthistorische Documentatie (RKD) en diverse andere instituten gehuisvest. Het oorspronkelijke gebouw, ontworpen door OD205 met Arie Hagoort als projectarchitect, werd in 1982 in gebruik genomen.

Nieuwe inzichten over de dienstverlening en de publieke betekenis van het instituut maakten een reeks van verbouwingen en uitbreidingen van het iconische gebouw sinds 1995 noodzakelijk. Eind jaren zeventig leefden nog andere ideeën over de publieke functie van de KB. Toen wenste men bijvoorbeeld een bescheiden en vooral niet monumentale entree, en geïnteresseerden kregen toegang met een aanbevelingsbrief. Nu is het omgekeerd. De KB is zich zeer bewust van haar rol als erfgoedhouder, richt zich op een breder publiek en wil zo veel mogelijk bezoekers ontvangen. Daarvoor is een uitnodigende omgeving belangrijk, is een heldere logistiek noodzakelijk en moeten de publiek toegankelijke gebieden gescheiden zijn van de personeelsgebieden. Ook het toenemend computergebruik en tegelijkertijd het nijpend ruimtetekort voor het depot van analoge boeken en tijdschriften vormden aanleiding het gebouw aan te passen en uit te breiden.

Achtereenvolgens zijn de volgende transformaties gerealiseerd:

• herinrichting cataloguszaal en leeszalen, nieuw meubilair en nieuwe balies (1995-1996)
• vernieuwing hoofdentree in twee fasen, met nieuwe traphal en garderobe (1994-1997, 2003-2005))
• nieuwe ingang voor het Letterkundig Museum en herinrichting bovenhal (1996-1998)
• renovatie aula, foyer en vergaderzalen (1995-1998)
• nieuwe evenementenzaal en renovatie restaurant (1998-2002)
• nieuwe tentoonstellingszaal, traphal en verbindingshal met Nationaal Archief (2000-2004)
• nieuwbouw uitbreiding depot (2001-2006)
• publieksdiensten Rijksbureau Kunsthistorische Documentatie, (2002-2005)
• herinrichting kantoren voor KB, RKD en overige instituten (2003-2006)
• renovatie en herinrichting leeszalen Bibliotheek (2004-2006) waarin onder andere opgenomen: herhuisvesting Nederlands Muziekinstituut en De Leeszaal van Nederland.

Zo beschikt de vernieuwde KB nu over een passende en ruime entreehal, toegankelijke en tot de verbeelding sprekende publieksvoorzieningen, vernieuwde behuizing voor de diverse instituten die in het gebouw zijn gehuisvest en een uitbreiding van het depot, als annex aan het bestaande bouwvolume; afwijkend in materiaal en kleur. Op het eerste gezicht lijkt daarmee de ruimte in en rondom het gebouw nu wel echt op. Maar nog steeds is er in deze complexe en door infrastructuur doorsneden binnenstedelijke locatie ruimte voor een nieuw bouwdeel. Pas als de tweede fase van de uitbreiding van het Depot zijn beslag heeft gekregen is dit stedelijk ensemble echt af.