Het complex van bestaande gebouwen waar de Universiteitsbibliotheek (de voormalige Stadsbibliotheek) in huisde, tussen de Nieuwenhofstraat en de Grote Looiersstraat, vormde het uitgangspunt voor de nieuwe UB. De opgave was om hiervan een modern, open gebouw te maken waarin de collecties van de faculteiten Economie, Rechten, Cultuurwetenschappen en Algemene Wetenschappen, 700 studieplekken en 120 medewerkers een prettig onderkomen zouden kunnen vinden.

Het plan bestond uit de volgende ingrepen: het maken van een publieke verbinding tussen de Grote Looiersstraat en de Nieuwenhofstraat, met een aan het centrale hof gelegen hoofdingang; een uitbreiding van het bouwvolume aan de tuinzijde en de introductie van een centrale zone met vide en glaskap. De bestaande gebouwen zijn waar nodig aangepast, gesloopt of uitgebreid zodat er een balans is ontstaan tussen oud en nieuw.

In het interieur is gestreefd naar het aanbrengen van een verband tussen de diverse bouwdelen door een orthogonaal raster te introduceren en het toepassen van een beperkt aantal nieuwe materialen. Het nieuwe meubilair, deel van de ontwerpopdracht, draagt door zijn eenvoud en consequente toepassing eveneens bij aan de gewenste ruimtelijke continuïteit.

De Universiteit Maastricht heeft hiermee een licht en transparant gebouw gekregen waar in een aangename sfeer gestudeerd kan worden.