Het stedenbouwkundig plan voor het Grote Rieteiland van IJburg, van een omvang van ca 400 woningen, is een uitwerking van de uitgangspunten voor het hele eerste deel van de eilandenarchipel van IJburg. Deze archipel in zijn geheel is ontworpen als een eilandenrijk met een stedelijk woonmilieu en een prominente rol voor het water. Om de stedelijkheid van dit woonmilieu gestalte te geven vormden de menging van functies, differentiatie van woningsoorten en gebouwtypologieën, en de toe te passen parkeeroplossingen een belangrijk uitgangspunt.

Een opvallende karakteristiek van het Grote Rieteiland is dat alle bewoners van het eiland direct of indirect uitzicht op het omringende water hebben. Ook alle openbare ruimten, gevat in een eenvoudige ruimtelijke structuur van twee sterk van elkaar verschillende woonstraten over de lengterichting van het eiland, zijn aan dat water gerelateerd. De bouwprojecten, waarvan de basistypologieën in dit plan zijn vastgelegd, zijn door verschillende opdrachtgeverscombinaties of particuliere opdrachtgevers en hun architecten gerealiseerd, en voldoen aan de spelregels die IJburg kenmerken.

Aan de architectonische variatie op het eiland liggen verder nadere afspraken over programma (woonvorm en parkeeroplossing), bouwvolume, plastiek en materiaalgebruik ten grondslag, zodat er een samenhang in de variatie kon ontstaan, die het eiland zijn eigen karakter en specifieke woonmilieu geeft. Het eiland kent randen met kleine woongebouwen (vrijstaande villa’s en een eigenzinnige versie van een twee-onder-een-kapwoning), en een dichter bebouwde rug, met geschakelde woningen en gebouwde parkeerstallingen. Een dubbele bomenrij op de hoofdstraat van het eiland, over de lengteas van het gebied, creëert een duidelijk silhouet.